No item found! Please check your config!

O Szkole

Historia szkoły

Szkoła powstała w roku 1917. Od momentu swego powstania często zmieniała swoją siedzibę, kolejno przy: ul. Kościuszki, ul. Warszawskiej, ul.1 Maja, ul. Dąbrowskiego, ul. Jachowicza, aby wreszcie w 1951 r. zająć na 28 lat budynek przy Pl. Narutowicza. W roku 1983 szkoła znalazła nareszcie swoją stałą siedzibę przy ulicy Faustyna Piaska. Szkołą Podstawową kierowali kolejno F. Bogdański, K. Rogacki, L. Gutkowski, Cz. Zybert, I. Bejgerowa, A. Zbyszewska, E. Madany, J. Gawroński oraz J. Kaszuba. Szkoła rozpoczynała swoją działalność mając 5 nauczycieli, 4 oddziały, 202 uczniów. Ciągle wzrastała liczba uczniów, oddziałów oraz powiększała się rada pedagogiczna.W roku 1999 na bazie szkoły podstawowej powstał Zespół Szkół Ogólnokształcących Nr 1 w Płocku. W jego skład weszły Szkoła Podstawowa Nr 2 w Płocku i Gimnazjum Nr 1 w Płocku. Gimnazjum Nr 1 na początku swego istnienia było największym gimnazjum w Polsce. W roku 2001 Zespół Szkół Ogólnokształcących Nr 1 został przekształcony w Zespół Szkół Nr 1 w Płocku. W jego skład weszły Gimnazjum Nr 1 w Płocku i Liceum Ogólnokształcące Nr 4 w Płocku. IV LO jest jednym z najmłodszych liceów w Płocku, funkcjonuje od 1989 r. W roku 2001 w związku z przekształceniami zmieniło swoją siedzibę. Obecnie dysponujemy doskonałą bazą lokalowo – dydaktyczną w tym: 3-stanowiskową strzelnicę sportową, 4 nowoczesnymi pracowniami informatycznymi z szybkim dostępem do internetu, 3 salami gimnastycznymi, 2 siłowniami również z ergometrami wiosłowymi, kompleksem boisk sportowych, gabinetami pedagogów, psychologa, lekarza i stomatologa, doskonale wyposażoną biblioteką, czytelnią i centrum multimedialnym, świetlicą i stołówką. W szkole działają różne koła zainteresowań, w tym Szkolny Klub Europejski, Zespół Instrumentalny i Wokalny, Uczniowski Klub Sportowy, w którym różnorodne zajęcia sportowe i rekreacyjne prowadzi 8 nauczycieli wf. Szkoła bierze udział w ogólnopolskich oraz lokalnych projektach: Lekkoatletyka dla każdego, Płocka Akademia Piłki Ręcznej, Lekcja z Mistrzem, Ośrodek Szkolenia Piłki Ręcznej. Szkoła od 1991 roku jest organizatorem Biegu Wagarowicza. Jesteśmy szkołą systematycznie rozwijającą się, bardzo przyjazną uczniowi i bezpieczną.

Z kart historii

Powstanie Szkoły Podstawowej nr 2
1917
Lokacja szkoły na ul. Piaska
1983
 
Powstaje IV Liceum Ogólnokształcącego
1989
I Bieg Wagarowicza
1991
Powstaje Zespół Szkół
Ogólnokształcących Nr 1 w Płocku
1999

Powstaje Zespół Szkół Nr 1 w Płocku
2001
Płocka Akademia Piłki Ręcznej
2014
Projekt "Lekkoatletyka dla każdego"
2015
Otwarcie strzelnicy sportowej "Krzywołuska"
2016
100-lecie SZKOŁY. SP-2 wraca na mapę oświatową Płocka.
2017
Nadanie sztandaru Szkole Podstawowej nr 2 im. Książąt Mazowieckich w Płocku.
2022
 

Patron IV LO - Bolesław Krzywousty

20 sierpnia 1086 roku przyszedł na świat syn Władysława Hermana i Judyty czeskiej, Bolesław, któremu nadano później przydomek Krzywousty. Matka zmarła w kilka miesięcy po połogu. Najprawdopodobniej narodziny księcia miały miejsce w Płocku, ponieważ w stolicy Mazowsza najczęściej i najdłużej przebywał władca, a wraz z nim księżna Judyta.

     Patronem narodzin Bolesława Krzywoustego był Św. Idzi. Gdy Władysław Herman i Judyta czeska nie mogli doczekać się potomka, biskup Franko polecił im wysłać cenne dary do opactwa Św. Idziego w Saint-Gilles w Prowansji (m.in. złotą figurkę dziecka). Niedługo po tym jak książęca para przesłała owe dary, urodził się Bolesław.

     Lata dzieciństwa spędził Bolesław w Płocku. Od siódmego roku życia przeszedł pod opiekę męską. Strzelał z łuku, władał mieczem i uczył się jeździć konno. Był chłopcem niezwykle zdrowym i nadzwyczaj silnym, toteż wśród swych rówieśników „wodził rej” nie tylko, jako syn księcia, lecz jako naturalny przywódca chłopięcej gromady.

     Już jako dziecko wciągnięty przez możnowładców do walki z  ojcem, który zmuszony został w 1099 r. dokonać podziału państwa między Bolesława i jego starszego brata przyrodniego, Zbigniewa. Po śmierci Hermana w 1102 r. bracia podzielili między siebie ostatecznie państwo na równorzędnych zasadach. Zbigniew otrzymał Wielkopolskę i Mazowsze, a Bolesław Małopolskę i Śląsk.        W latach 1106-1107 doszło do konfrontacji między Bolesławem, a Zbigniewem. Krzywousty bez trudu zajął większą część kraju i został niepodzielnym władcą Polski, a Zbigniew mógł z nadania brata rządzić jedynie na Mazowszu. Zimą 1108 r. Krzywousty zaatakował jednak brata pod pretekstem nieudzielenia przez tamtego pomocy w wojnie z Pomorzanami i pokonał go. Zbigniew udał się do Niemiec, szukając tam pomocy. W 1109 r. ruszyła na Polskę wyprawa cesarza Henryka V. Z wojny z Niemcami zwycięsko wyszło rycerstwo polskie odnosząc sukcesy pod Głogowem, Psim Polem i Wrocławiem.  Rok później Zbigniew wrócił do kraju, lecz oskarżany o chęć zamordowania brata, został przez niego oślepiony i wkrótce zmarł. Pod naciskiem duchowieństwa Bolesław odbył pokutną pielgrzymkę na Węgry i do grobu św. Wojciecha w Gnieźnie.

     Następne lata panowania Bolesława upłynęły pod znakiem ekspansji na Pomorze Gdańskie, opanowane ostatecznie w  1119 roku, zaś Pomorze Zachodnie stało się lennem Polski.

    W latach 1124-1128 z inicjatywy Bolesława udał się dwukrotnie na Pomorze biskup Otton z Bambergu celem zorganizowania tam akcji misyjnej. Pod koniec panowania Bolesław Krzywousty dążył do umocnienia swej pozycji względem Niemiec i Czech, zawierając sojusz z Danią i próbując osadzić na tronie węgierskim swego poplecznika. W latach 1132-1134 Czesi dwukrotnie spustoszyli jednak Śląsk. W 1135 r. Bolesław złożył w Merseburgu cesarzowi Lotarowi hołd i trybut z Pomorza Zachodniego i Rugii.

     28 października 1138 roku książę zmarł w Sochaczewie. Przed śmiercią polecił sporządzić testament w sprawie funkcjonowania władzy państwowej w Polsce po jego śmierci. Podzielił kraj pomiędzy swoich czterech synów i dodatkowo wydzielił dzielnicę senioralną. Został pochowany w katedrze płockiej u boku ojca.

     Bolesław Krzywousty został uznany przez historiografię za obrońcę ówczesnej Polski. Większość życia poświęcił polityce pomorskiej i chrystianizacji tych ziem. Książę utrzymał również niezależność polskiego Kościoła, pomimo chwilowego niepowodzenia w latach 30. XII wieku. Krzywousty, mimo osiągnięć, popełniał także błędy. Zbrodnia na przyrodnim bracie Zbigniewie i późniejsza pokuta wyrażała jego wielkie ambicje i umiejętność znajdowania kompromisu.

Patroni Szkoły Podstawowej nr 2 - Książęta Mazowieccy

Protoplastą linii mazowieckich Piastów był Konrad Mazowiecki. Historia zapoczątkowanej przez niego dynastii to opowieść o trzech wiekach budowania cywilizacji na niemal dziewiczych terenach. Książęta założyli ponad sto miast, budowali zamki i fundowali kościoły.

Ok. 12oo roku wnuk Bolesława Krzywoustego – Konrad Mazowiecki staje się samodzielnym księciem Mazowsza i Kujaw. Spadkiem po ojcu Kazimierzu Sprawiedliwym, dzieli się z bratem Leszkiem Białym.

W 1228 roku na Mazowsze przybywają pierwsi Krzyżacy. Konrad Mazowiecki przymuszony trudną sytuacją na północnej granicy w obawie przed dalszymi napadami pogańskich Prusów, zawiera umowę z wielkim mistrzem zakonu Najświętszej Maryi Panny. Krzyżacy w zamian za rozwiązanie problemu pruskiego dostają od księcia ziemię chełmińską.

Po śmierci Konrada Mazowieckiego (1247) Mazowsze zostaje podzielone pomiędzy dwóch jego synów: Bolesława I i Siemowita I. Rok później, po śmierci Bolesława, całość ziem obejmuje Siemowit I. Sprawuje rządy do 1262 roku, gdy ginie podczas najazdu litewsko – Rusińskiego zapewne  z rąk swego szwagra.

Synowie Siemowita: Konrad II i Bolesław II dzielą Mazowsze na pół. Konrad II rządzi na wschodnim Mazowszu ze stolicą w Czersku, Bolesław w części zachodniej ze stolicą w Płocku, by po bezdzietnej śmierci brata na 19 lat objąć w posiadanie całe księstwo. Na łożu śmierci Bolesław II dzieli Mazowsze między trzech synów: Siemowita II, Trojdena oraz Wacława Płockiego. Od tej pory Księstwo będzie podzielone na dzielnice i częściowo zależne od władców Czech, potem zaś od króla Polski przez prawie 60 lat. Do jego zjednoczenia i niezależności doprowadzi dopiero syn Trojdena – książę Siemowit III – uznany za najwybitniejszego z mazowieckich władców. Wyrazem samodzielności Mazowsza staje się odmowa udziału księcia Siemowita III w koronacji na króla Polski Ludwika Węgierskiego. Siemowit III dzieli księstwo pomiędzy dwóch synów – Janusza, który otrzymuje Mazowsze wschodnie ze stolica w Czersku i Siemowita IV, który otrzymuje Mazowsze zachodnie ze stolica w Płocku. Podział ten przetrwał do ostatecznego włączenia tej dzielnicy do Polski.

Na przełomie XIV i XV wieku Księstwo Mazowieckie osiąga apogeum swojej potęgi, a jego władcy stają się jednymi z najważniejszych graczy na arenie politycznej w tej części Europy.

W 1462 roku wygasa płocka linia książąt mazowieckich sprawująca władzę na zachodnim Mazowszu. Król Kazimierz Jagiellończyk włącza do Polski pierwsze ziemie mazowieckie: rawską i gostynińską. Do końca XV w. kolejni władcy Polski włączają pozostałe ziemie zachodniego Mazowsza do Rzeczypospolitej.

Kres samodzielności Księstwa Mazowieckiego przyniosła śmierć księcia Stanisława w 1524 r. i Janusza III w 1526 r.

Opracowała: Jolanta Rybińska

Bibliografia:

Poczet królów i książąt polskich Jana Matejki, pod red. M. Lipowskiej, Warszawa 1996.

L. Krzyżanowski, M. Trąba, Poczet królów i książąt polskich, Warszawa 2014.

 

100 lat - Szkoły Podstawowej nr 2 w Płocku - film z obchodów jubileuszu.

Logo Szkoły:

Logo Szkoły (uproszczone):

Logo promocyjne Szkoły:

O nas

Zespół Szkół nr 1 w Płocku to szkoła bezpieczna, przyjazna i nieustannie się rozwijająca. Dobre wyposażenie, baza sportowa i wykwalifikowana kadra to niewątpliwe atuty szkoły.

Chcesz wiedzieć więcej? Czytaj ...

Nasz Głos